पोखरा १ असोज
सरिता तिम्सिना पगेनी
प्रसगं २ बर्ष अघिको हो । कास्कीको लेखनाथमा कानुनी सचेतना कार्यक्रममा सहजीकरणका लागि जानु थियो । कार्यक्रममा हलभरि महिला दिदिबहिनिहरु खचाखच थिए । मैले महिलाको पक्षमा बनेका कानुनी ब्यबस्थाको सहजकिरण गर्ने क्रममा ,जब बैबाहिक बलत्कारको प्रसङ निकाले तब सबै सहभागीहरुले अनौठो मान्दै ,चुपचाप सुनिरहे ।मैले तपाइहरु मध्ये कोहि बैबाहिक बलात्कारमा त पर्नु भएको त छैननी भनेर प्रति प्रश्न समेत गरे । अहँ कोहि चुइक्क बोलेनन । कार्यक्रम सकिएपछि म पोखरा फर्कने तयारी गर्दे थिए , एक जना महिलाले मलाइ चपक्क हातमा समातेर मेडम हाम्रो घर जाँउन भनिन । मैले होइन आज हतार छ ,अरु कुनै दिन जाँउला भने । तर उनी मान्दै मानीनन । उनले निकै कर गरेपछि म उनको पछी,पछी लागे ।मुल बाटो छेउमै तीन तले पक्की घर, रंग रोगन र सजावटले घर धपक्कै बलेको थियो ,मनले ठानिहाल्यो , आहा,कस्तो राम्रो घर ,यति राम्रो घरमा बस्नेहरुको जीबन झन कति सुखी र खुषी होला। च्यानल गेट खोल्दै उनले मलाइ घरको माथिल्लो तलामा लगेर बैठक कोठामा बसालिन । मेरा नजर भित्तामा झुण्डाइएको तस्बीरमा टक्क अडियो । सिउँदो भरि सन्दिुर ,हाँतभरि चुरा,छपक्कै गहना लगाएकी ती महिलाको साथमा ओठमाथि कालो जुगा भएका लाहुरे पहिरनका पुरुष थिए । मैले अनुमान लगाए त्यो भित्तामा मुस्कुराइरहेको तस्बीर उनको र उनका श्रीमान को हो । उनी चिया लिएर आइन ,मैले फोटो तिर हेर्दे भने कस्तो राम्रो जोडी हजुरको ,हेर्दे मायालु जोडी जस्तो लाग्ने । उनले चियाको कप मलाइ दिदै घोसेमुन्टो लगाइन। म बिलखबन्दमा परे , ।आफ्नो जोडी लाइ सुन्दर भनेर प्रसंसा गरिदिदा मक्ख नर्पेने मान्छे को नै होल ठानेकी मैले तर यहाँ त ठिक उल्टो भयो । केहि समय पछि उनले गहभरी आँशु भरेर मलाइ पुलुक्क हेरिन ।म केही बोलिन । उनी आफै बोल्न शुरु गरिन । उनका १ छोरा दुइ छोरी रहेछन । सबै हुर्किसकेका । अलग अलग कोठामा सुत्ने । उनलाइ भने जति बेला पनि श्रीमानका लागि तयार हुनु पर्ने ।लाहुरे श्रीमान ,अनेक प्रकारका ब्लु फिल्म देखाएर त्यहि अनुसार जर्बजस्ती यौन सम्पर्क गर्ने र भनेको नमान्दा पिट्ने र दोश्रो बिहे गर्ने धम्की समेत दिने गरेको उनले सुनाइन । सानै देखि आमा बाबाले श्रीमान ले ,जे जे भन्छ, त्यही त्यहि चुपचाप मान्दै जानु पर्छ भन्ने संस्कारमा हुर्कीएकी उनले आफुले भोगेको यातना माइतीमा समेत भनेकी रहेनछन ।,शिरक भित्रको कुरा ,शिरक भित्र कै कथा बनाएर सहेकी उनले आज श्रीमान बाट पनि महिला बलात्कार हुँदा रहेछन र यसको बिरुद्धमा पनि कानुन रहेछ भन्ने पहिलो पटक सुनेपछि म संग भन्न सहज मानिछन र जर्बजस्ती मलाइ आफ्नो घर लगेकी रहिछन।आफ्नो शिरक भित्रको कथा सुनाउन। मैले उनलाइ उजुरी दिन सुझाब दिए । तर उनी मानिनन । श्रीमानले बलात्कार गर्यो भन्दै म कसरी प्रहरी कहा पुगौ, उनले निराश हुदै भनिन ,छोराछोरीको भबिश्यकोको लागी पनि म मौन बस्न पर्छ ।,जाबो एउटा श्रीमान लाइ पनि खुषी पार्न नसक्ने छी कस्ती आइमाइ भनेर आफ्नै दाजुभाइ ,छरछिेमेकी,साथीभाइले मेरै कुरा काट्नेछन भोली। यो घर र छोराछोरी को माया मार्न सक्दिन बरु म शिरक भित्र मर्न तयार छु । मैले जति सम्झाए पनि उनी मान्दै मानिनन्।
मलाइ लाग्यो ,महिलाहरुले यो वा त्यो वाहानामा आफुले भोगेको हिसा ब्यक्त गर्न सकिरहेका छैनन अझै पनि ।।
भदौ १ गतेबाट लागु भएको मुलुकी अपराध संहिता ऐन २०७४ ले बैबाहिक बलात्कारमा पाँच बर्ष कैद सजाय तोक्ने ब्यबस्था गरेको छ ।२०५८ सालमा अधिबत्ता मीरा ढुगानाले बैबाहिक बलात्कारलाइ दण्डनीय बनाउनुपर्ने माग गर्दे सर्बाेच्च अदालतमा रिट हालेकी थिइन ।
यतिबेला मैले ती महिलालाइ सम्झीरहेकी छु ,उनका जस्तै शिरक भित्रका कथा नेपाली समाजमा बर्गेल्ती छन ।श्रीमानको ज्यादती बिरुद्ध बोल्ने हिम्मत कमैले गरेका छन । कानुन बने पनि यसलाइ टेकेर मुद्या पर्ने क्रम निकै कम छ । आखिर कहिले सम्म शिरक भित्रका कथालाइ कथा मै सिमित राख्ने त अब त बोल्ने हिम्मत गरौ, श्रीमान बाट श्रीमतीलाइ सुरक्षा खतरा भयो भने श्रीमानलाइ अलग्गै बस्न आदेश समेत दिन सक्ने ब्यवस्था आएको छ जुन,अहिलेको मुलुकी ऐन अपराध संहितामा पनि उल्लेख छ । अन्याय गर्नु मात्रै पाप होइन अन्याय सहनु पनि पाप हो । त्यसैले अन्याय नगरौ र सहेर पनि नबसौ ।